Projekt w ramach Programu Leonardo da Vinci

Tytuł projektu:
"Chrońmy środowisko naturalne od zanieczyszczeń
- Ambitny Plan"
Strona projektu

Projekt „Chrońmy Środowisko od Zanieczyszczeń – Ambitny Plan” – realizowany w ramach Programu Unijnego Leonardo da Vinci 
w latach 2009 – 2011

Kraje biorące udział w projekcie: Szwecja - Uddevalla, Turcja- Tarsus, Słowenia – Celie i Polska-Gorlice

Cele projektu:

- zapoznanie uczestników z procesem przetwarzania zużytego oleju roślinnego (odpady ze smażalni i gospodarstw domowych) na biopaliwo (przydatne do napędu silników dieslowskich oraz do ogrzewania),
- wykonanie instalacji przemysłowej do przerobu zużytego oleju roślinnego na biopaliwo,
- przeprowadzenie procesu wytwarzania biopaliwa, 
- wykorzystanie wyprodukowanego biopaliwa w dowolnym procesie użytkowym,
- rozwijanie świadomości potrzeby ochrony środowiska naturalnego i ponownego wykorzystania odpadów, wśród młodzieży szkolnej oraz społeczności lokalnej poprzez propagowanie przebiegu realizacji i wyników projektu za pośrednictwem środków masowego przekazu jak telewizja, prasa regionalna oraz Internet. Uświadomienie, że każdy z nas może wpływać na rozwój działań w tym zakresie przez swoją osobistą działalność i że nie należy jedynie oczekiwać działań ze strony władz. 
- poznawanie kultury krajów partnerskich oraz zwiedzanie zaprzyjaźnionych szkół. Poznawanie sposobów realizacji kształcenia zawodowego w zaprzyjaźnionych krajach i próba przeniesienia dobrych praktyk na teran własnej instytucji czy regionu.
- rozwijanie znajomości języka angielskiego poprzez jego ćwiczenie przy okazji kontaktów z obcokrajowcami.

 
       
 
 
     
 

Działania w ramach realizacji projektu:

Realizacja celów projektu odbywa się głównie podczas wzajemnych wizyt. I tak:

Pierwsza wizyta partnerska miała miejsce w Polsce w naszej szkole w dniach od 14 do 18 lutego 2010. Wizytę poprzedziło zbudowanie specjalnej strony internetowej, na której był umieszczony szczegółowy plan wizyty, aby uczestnicy mogli się wcześniej przygotować do zajęć zarówno merytorycznie jak i językowo. Strona funkcjonuje w czterech językach. Dodatkowo na stronie funkcjonuje forum, stworzone po to, aby uczestnicy mogli jeszcze przed wizytą nawiązać kontakt i zapoznać się między sobą. 
Zarówno strona jak i forum dobrze się sprawdziło. Podczas wizyty goście z zaprzyjaźnionych szkół uczestniczyli w zajęciach z użycia programu do projektowania AUTO-CAD, programowania w języku Delphi, spawania metodą Mag, toczenia na tokarce manualnej. Zajęcia w części praktycznej odbywały się w CKPiU w Gorlicach. Wszystko to były zajęcia związane z głównym zadaniem projektu, czyli zbudowaniem instalacji do przerobu zużytego oleju roślinnego na biopaliwo oraz jego doświadczalnym wyprodukowaniem. Część z tych zajęć była prowadzona przez uczniów naszej szkoły w języku angielskim. Podczas zajęć, byli obecni przedstawiciele lokalnych mediów , ponieważ jednym z zadań projektu jest propagowanie tematyki ochrony środowiska w społeczności lokalnej. Zużyty olej roślinny pobieraliśmy z miejscowych barów i smażalni, zbierając przy okazji informacje na temat tego co normalnie robi się ze zużytym olejem roślinnym, jakie są jego przeciętne ilości i czy istnieje wśród osób zainteresowanych świadomość jaki zły wpływ na środowisko ma wylewanie do ścieków zużytego oleju. Ponadto goście oglądnęli program artystyczny przygotowany przez młodzież naszej szkoły i wzięli udział w kuligu i obiedzie w Regietowie. Ostatni dzień pobytu goście spędzili w Krakowie, gdzie zwiedzali jego zabytki i poznawali jego historię.

 
     
 
 
     
  Druga wizyta odbyła się w Szwecji. Udział w niej wzięło trzech uczniów z Polski. Zakwaterowano nas na nowoczesnym campingu wśród malowniczych fiordów. Poza zajęciami typowymi dla projektu związanymi z produkcją biopaliwa, ( budowa instalacji, produkcja biopaliwa, spotkania z mediami) uczestnicy mieli możliwość zwiedzenia jednej z najnowocześniejszych spalarni śmieci, która jest tak zautomatyzowana, że do zapewnienia jej ciągłego funkcjonowania wystarcza trzy osoby obsługi. Istnienie takie spalarni świadczy o wysokiej świadomości państwa o potencjale tkwiącym w odpadach zarówno tym szkodliwym jak i pozytywnym jako źródło energii. Energia pozyskiwana ze śmieci zaspokaja potrzeby energetyczne dużego rejonu w zimie a w leci może pełnić funkcję klimatyzatora. Fascynował nas również wysoki standard wyposażenia szkoły oraz bardzo serdeczne i swobodne relacje między uczniami i nauczycielami.  
     
 
 
     
  Trzecia i wizyta robocza miała miejsce w Słowenii. Piękny kraj – zbliżony krajobrazowo do Polski – bardzo ciepli i serdeczni ludzie. Uczestniczyliśmy w bardzo dobrze przygotowanych zajęciach dotyczących produkcji biopaliwa. Miało tam miejsce bardzo dogłębne przeanalizowanie procesów chemicznych jakie mają miejsce podczas typowej reakcji towarzyszącej wytwarzania biopaliwa z oleju co było możliwe dzięki temu, ze szkoła w Celje ma również kierunek chemiczny z czym wiąże się posiadanie świetnie wyposażonych pracowni chemicznych. Oglądaliśmy świetnie przygotowany przez uczniów program artystyczny, bardzo ciekawe zabytki i muzea. Zwiedziliśmy jedną z największych w Europie jaskiń Postojnska Jama oraz jedną z najstarszych na świecie stadninę koni rasowych. Słowenia jest krajem zbliżonym kulturowo do Polski.  
     
 
 
     
  Czwarta wizyta robocza odbyła się w marcu w Turcji. Ponieważ większość z nas odczuwała już przesyt powtarzaniem czynności związanych z produkcją biopaliwa, na spotkaniu w Turcji stosunkowo niewielką ilość czasu poświęciliśmy tym czynnościom. Większy nacisk położono natomiast na analizę prawnych aspektów stojących na drodze popularyzacji poszukiwania alternatywnych źródeł energii. W Turcji zbieranie nawet najmniejszych ilości zużytego oleju roślinnego wymaga koncesji. Na spotkaniu mówiono o tym jak silne jest lobby paliw konwencjonalnych, jak poważne są tego konsekwencje (włącznie z konfliktami zbrojnymi) i jak ważna jest konieczność uświadamiania istnienia innych możliwości pozyskiwania energii zwłaszcza w obliczu wyczerpujących się światowych złóż ropy naftowej. Zwiedzanie nowocześnie wyposażonych szkół tureckich być może uświadomiło niektórym z nas, że na miano społeczeństwa stojącego na wysokim poziomie technicznym należy pracować cały czas.  
     
 
 
     
 

 

W czerwcu w Uddevalla Szwecja odbyło się spotkanie podsumowujące prace w ramach projektu. Do 30 września 2011 musimy złożyć raport końcowy a potem starać się zrobić wszystko, aby to co udało się nam wypracować w ciągu tych dwóch lat wspólnie z partnerami zagranicznymi nie uległo zapomnieniu.


Korzyści wynikające z realizacji projektu:

- uczestnicy zapoznali się z problmami zanieczyszczenia środowiska oraz sposobami rozwiązywania tych problemów w różnych krajach europy, utylizacją odpadów oraz pozyskiwaniem z nich energii. - uczestnicy zapoznali się z procesem przetwarzania zużytego oleju roślinnego na biopaliwo,
- uczestnicy zapoznali się z różnymi działaniami w procesie budowy instalacji przemysłowej: projektowanie, cięcie metalu, spawanie, obróbka skrawaniem, działanie prostych obwodów elektrycznych, sterowanie komputerowe procesu, programowanie komputerów i zbudowali nowoczesną, sterowaną komputerowo instalację do przetwarzania zużytego oleju roślinnego na biopaliwo,
- uczestnicy projektu wyprodukowali kilkadziesiąt litrów biopaliwa nadającego się do wykorzystania.
- uczestnicy wizyty w Polsce uczestniczyli w udanej próbie wykorzystania wyprodukowanego biopaliwa do napędu wózka widłowego, podobnie podczas pozostałych wizyt,
- w lokalnej prasie i telewizji ukazały się artykuły informujące o projekcie, jego temacie, celach i przebiegu.
- podczas wizyt uczestnicy poznawali ludzi, historię i kulturę krajów partnerskich, i nawiązywali z nimi trwałe kontakty - podczas wizyt uczestnicy projektu zapoznawali się z systemem szkolnictwa zawodowego zaprzyjaźnionego kraju
- oraz ćwiczyli praktyczne użycie języka angielskiego poprzez rozmowy zarówno osobiste jak i te prowadzone za pośrednictwem Internetu.


Mamy nadzieję, że projekt zapoczątkował w naszym rejonie nową erę działań, w których większą część czasu będziemy poświęcać ochronie środowiska i poszukiwaniu rozwiązań technicznych i organizacyjnych zmierzających do uruchamiania odnawialnych źródeł energii. Mamy też nadzieję, że nasz system szkolnictwa zawodowego zaasymiluje dobre praktyki podpatrzone u naszych przyjacół zagranicznych a nawiązane przyjaźnie między uczniami oraz nauczycielami z krajów partnerskich będą się rozwijać i przynosić obopulne korzyści. 


***